

نحوه ارسال محصولات
محصولات از مبدأ کارخانه و یا شرکت تأمین کننده ارسال میشود. خواهشمند است به محل ارسال که در توضیحات کالا درج شده، توجه فرمایید.
نشخوارکنندگان جانوراني گیاهخوار هستند که آناتومی و فیزیولوژی دستگاه گوارش آنها طی میلیونها سال، برای گوارش مواد علوفهاي و خشبی تکامل یافته است. طی چند دههي اخیر، با بهنژادی و بالا رفتن ظرفیتهای تولیدی در این جانوران، استفاده از مواد دانهای (کنسانترهاي) که حاوی مقادیر بالایی از کربوهیدراتهای سریعالتخمیر هستند، بهشدت افزایش یافت است. اين امر سبب بروز چالشي بزرگ برای متابولیسم طبیعی در شکمبه شده است.
دستگاه گوارش و میکروارگانیسمهای موجود در آن، طی این چند دهه فرصتی برای آداپته شدن با شرایط تازه (مصرف مقادیر بالایی از مواد سریعالتخمیر) را نداشته و نخواهند داشت؛ زیرا آداپتاسیونهای طبیعی نیازمند هزاران سال گذر زمان برای تکامل است. فرایند تخمیر در حالت عادی موجب تولید اسیدهای چرب فرّار بهویژه استیک، پروپیونیک و بوتیریک اسید در شکمبه میشود. برخلاف تصور بسیاری از دامداران، این اسیدها بهخودیخود توانایی زیادی برای کاهش pH شکمبه ندارند (حتی اگر مقدار تولید آنها زیاد باشد) زیرا اسیدهای چرب فرّار از نظر شیمیایی، اسیدهای ضعیفي به شمار میروند. مشکل ازآنجا آغاز میشود که تولید لاکتیک اسید در شکمبه افزایش مییابد. لاکتيک اسيد توسط انواعی از باکتریها به نام لاکتوباسیلها تولید میشود. لاکتوباسیلها به فراواني در شکمبه وجود داشته و سرعت رشد و تکثیر بسیار بالایی نیز دارند. وجود مقادیر زیادی از مواد نشاستهای (دانهاي) در شکمبه، موجب رشد بسیار سریع و انفجاری این باکتریها میشود. این رشد بهقدری سریع است که دیگر میکروبها توانایی مقابله با آن را ندارند. رشد سریع لاکتوباسیلها موجب تولید مقادیر زیادی لاکتیک اسید میشود. لاکتيک اسيد، از اسیدهاي نسبتاً قوی به شمار میرود. در مورد لاکتیک اسید آگاهی از اين نکته کافی است که قدرت اسیدی آن ۱۰ برابر بیشتر از استيک اسيد است. این در حالی است که استیک اسید در میان دیگر اسیدهای چرب فرّارِ موجود در شکمبه از قدرت اسیدی بیشتری برخوردار است؛ به دیگر سخن، لاکتیک اسید 10 برابر قویتر از قدرتمندترین اسید چرب فرّار موجود در شکمبه (یعنی استیک اسید) است.
يکي دیگر از ویژگیهای لاکتوباسیلها آن است که این باکتریها توانایی رشد و تکثیر در pHهای پایین را داشته، و درحالیکه دیگر میکروبها درpH های اسیدی دچار کاهش جمعیت میشوند، لاکتوباسیلها جمعیتی فراوان در شکمبه ایجاد میکند. نتیجهي کُلیِ این رخدادها، اُفت شدید pH در شکمبه و بروز اسیدوز است. اسیدوز موجب تخریب دیوارهي شکمبه و خونریزی آن میشود. زخمهای ایجاد شده در اثر تخریب دیوارهي شکمبه موجب ورود باکتریها به خون و در نهایت ورود آنها به کبد و بروز سیروز و عفونت کبدی میشود (زیرا خون خروجی از دیوارهي شکمبه مستقیماً وارد کبد میشود). این پدیدهي بسیار خطرناک را جابجایی باکتریایی (Bacterial translocation) مینامند.
یکی دیگر از تأثیرات خطرناک اسیدوز، پديدهاي به نام ایستایی شکمبهای (Ruminal stasis) است که طی آن ماهیچههای دیوارهی شکمبه دچار فلجی شده و حرکات شکمبه متوقف میشود. نخستین اثر ایستایی شکمبهای، عدم دفع گازهاي تخمیری از شکمبه و بروز نفخ حاد (Acute bloat) است. اين عدم تحرک، همچنين مانع خروج محتويات شکمبه و در نتيجه کاهش شديد مصرف خوراک ميشود.
تولید لاکتيک اسيدِ زياد در شکمبه، موجب کاهش تولید دیگر اسیدهای چرب فرّار بهویژه استیک و پروپيونيک اسید میشود و بدین ترتیب کاهش چربی و قند شير (لاکتوز)، و در کُل، کاهش تولید شیر را به همراه خواهد داشت (استيت پيشساز چربي، و پروپيونيت پيشساز قند شير است). ميکروارگانيسمهای تجزيهکنندهي مواد فيبري بهشدت به اُفت pH (اسيدي شدن محيط) حساس بوده و توانايي گوارش و تخمير مواد فيبري را از دست ميدهند. بدين ترتيب با کاهش هضم و تخمير مواد فيبري، نهتنها مصرف خوراک دام کاهش مييابد، بلکه توليد استيک اسيد (پيش ساز چربي شير) نيز دچار کاهش معنيداري خواهد شد (تخمير مواد فيبري، دليل اصلي توليد استيک اسيد است). تخمير مواد نشاستهاي (دانهاي) مسئول اصلي توليد پروپيونيک اسيد (پيشساز گلوکز) است، ولي هنگامیکه لاکتوباسيلها رشد ميکنند، مسير بيوشيمياييِ تخميرِ نشاسته، تغيير يافته و از توليد پروپيونيت بهسوی توليد لاکتيت شيفت ميکند. در بدن نشخوارکنندگان، تبديل لاکتيت به گلوکز با راندمان بسيار کمتري نسبت به تبديل پروپيونيت به گلوکز انجام ميشود و بدين ترتيب، بدن جانور دچار کمبود گلوکز و پيامدهاي ناشي از آن ميشود. مصرف مواد سیلویی نیز به دلیل داشتن لاکتیک اسید بالا ممکن است منجر به بروز اسیدوز و مشکلات ناشی از آن شود.
باید توجه داشت که اُفت pH و اسیدی شدن شکمبه، تنها پدیدهي محتمل در شکمبه نیست، بلکه در مواردی امکان بالا رفتن بیشازحد pH شکمبه نیز وجود دارد (موردی که بسیاری از دامداران از آن غافلاند). بسیاری از دامداران همیشه نگران اسیدوز هستند درحالیکه مصرف اوره (که امروزه رواج زیادی نيز در میان دامداران دارد)، امکان قلیایی شدن محیط شکمبه را بهشدت افزایش میدهد. قلیایی شدن شکمبه نیز به همان میزانِ اسیدی شدن آن، موجب بروز اختلالات گوارشی و متابولیکی در نشخوارکنندگان میشود. اینجاست که کاربرد بافرهای شکمبهای، اهمیت حیاتی خود را در جلوگیری از تغییرات شدید pH شکمبه، نمایان میکند.
بافرها با تعدیل pH شکمبه، مانع تغییرات آن شده و محیط مناسبي را برای فعالیت طبیعی میکروبها فراهم میکنند. در تغذیهي نشخوارکنندگان انواع گوناگونی از مواد شیمیایی بهعنوان بافر استفاده میشوند که پُرکاربردترین آنها، جوششیرین یا همان بیکربنات سدیم (NaHCO3) است. عامل اصلی بافرکننده در جوششیرین، یون بیکربنات (HCO3-) است که بهترین گزينه برای تعدیل pH شکمبه به شمار میرود.
باید توجه داشت که جوششیرین ظرفیت محدودی برای تعدیل pH شکمبه (بهویژه در شرایط تولید اسید زیاد) دارد و به همین دلیل استفاده از نمکهای بیکربناتِ دو ظرفیتی (دارای دو یونِ بیکربنات) موجب دو برابر شدنِ ظرفیتِ بافرینگ بیکربنات میشود. بایو اکتیو دقیقا به همین منظور طراحی و تولید شده است. بایو اکتیو درواقع نمکِ دو ظرفیتیِ بیکربنات کلسیم يا Ca(HCO3)2 است. همانگونه که در فرمول شيميايي ديده ميشود، بیکربنات کلسیم دارای دو یونِ بیکربنات است و بنابراین توانایی تعدیلِ pH آن حداقل دو برابر جوششیرین است
بایو اکتیو درواقع نسل تازهای از بافرهای شکمبهای است که برای نخستین بار در جهان تولید شده و مشابه خارجی ندارد. کارکرد شگفتانگیز آن در تعدیل pH، سبب شده است که این محصولِ تازه بهسرعت جایگاه خود را در میان دامداران پيدا کند. یکی دیگر از مزایای بسیار مهم بایو اکتیو نسبت به جوششیرین، متغیر بودن حلالیت آن بسته به میزان تولید اسید در شکمبه است. جوششیرین بهسرعت در مایع شکمبه حل شده و در مدت کوتاهی اثر بافرينگ آن به پایان میرسد؛ زیرا هرچه حلالیت یک بافر بیشتر باشد، ماندگاری (Durability) آن به همان نسبت کاهش مییابد. بایو اکتیو در حالت عادی دارای حلالیت کمتری نسبت به جوششیرین است. هرچه اسید بیشتری در شکمبه تولید شود، همزمان مقدار بیشتری بايو اکتیو در مایع شکمبه حل شده و اقدام به خنثی کردن اسید میکند؛ بنابراین همگام با تولید اسید، بايو اکتیو نیز وارد کارزار شده و بیدرنگ اسید تولیدی را خنثی میکند. این حالت موجب افزایش چند برابری ماندگاری بایو اکتیو نسبت به جوششیرین میشود.
برند/فروشنده | هِمند |
---|
محل تولید و ارسال | تهران |
---|---|
نوع مصرف | صنایع دام |
حرارت نگهداری | دمای بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد |
رطوبت نگهداری | محیط خشک با تهویه مناسب |
نوع بسته بندی | کیسه 25 کیلویی |
حداقل میزان خرید | 1000 کیلوگرم (یک تن) |
---|---|
نیاز به مشاوره خرید |
هنوز امتیازی ثبت نشده است
شما هم میتوانید در مورد این کالا نظر دهید.
بافر شکمبه ای بایواکتیو (BioActive) هِمند
دیگران را با نوشتن نظرات خود، برای انتخاب این محصول راهنمایی کنید.
لطفا پیش از ارسال نظر، خلاصه قوانین زیر را مطالعه کنید: فارسی بنویسید و از کیبورد فارسی استفاده کنید. بهتر است از فضای خالی (Space) بیشازحدِ معمول، شکلک یا ایموجی استفاده نکنید و از کشیدن حروف یا کلمات با صفحهکلید بپرهیزید. نظرات خود را براساس تجربه و استفادهی عملی و با دقت به نکات فنی ارسال کنید؛ بدون تعصب به محصول خاص، مزایا و معایب را بازگو کنید و بهتر است از ارسال نظرات چندکلمهای خودداری کنید. بهتر است در نظرات خود از تمرکز روی عناصر متغیر مثل قیمت، پرهیز کنید. به کاربران و سایر اشخاص احترام بگذارید. پیامهایی که شامل محتوای توهینآمیز و کلمات نامناسب باشند، حذف میشوند. از ارسال لینکهای سایتهای دیگر و ارایهی اطلاعات شخصی خودتان مثل شماره تماس، ایمیل و آیدی شبکههای اجتماعی پرهیز کنید. با توجه به ساختار بخش نظرات، از پرسیدن سوال یا درخواست راهنمایی در این بخش خودداری کرده و سوالات خود را در بخش «پرسش و پاسخ» مطرح کنید. هرگونه نقد و نظر در خصوص وبسایت سامانه ما، خدمات و درخواست کالا را با ایمیل info@nobelfarm.com یا با شمارهی 88174621-021 در میان بگذارید و از نوشتن آنها در بخش نظرات خودداری کنید.