مکمل گوسفند یکی از مهمترین مواد مورد استفاده گوسفند در کشورهای صنعتی است. متأسفانه در مورد پرورش گوسفند، پرورش صنعتی و فشرده چندان مورد توجه قرار نگرفته است. این بی توجهی علاوه بر عدم دسترسی به سود اقتصادی مطلوب باعث آسیب‌های زیست محیطی نیز می گردد که در این میان می توان به چرای بیش از حد مراتع و آسیب جبران ناپذیر به مراتع کشور، و بروز برخی آسیب های زیست محیطی از قبیل سیلاب و فرسایش خاک و غیره در کشور اشاره کرد.

در صنعت پرورش گوسفند اهمیت توجه به پرواربندی و تغذیه فشرده بره های پرواری و در مورد پرورش گوسفند داشتی نیز استفاده از نژادهای چندقلوزا مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از راهکارهایی که علاوه بر بهبود باروری دام ها سبب بهبود بازده استفاده از منابع طبیعی به ویژه مراتع گردد می تواند مورد توجه و استفاده قراربگیرد.

افزایش باروری و زنده مانی بره

در مورد پرورش گوسفند داشتی دو موضوع از اهمیت به سزایی برخوردارند اولی افزایش باروری و یا به بیان دیگر افزایش میزان بره زایی به ازای هر راس میش و دیگری زنده مانی و سلامت و عملکرد بره های متولد شده می باشد. این دو موضوع را می توان در دو مرحله زمانی از پرورش میش ها داشتی مورد توجه قرار داد و از این راه سبب بهبود بازدهی در گله های پرورش گوسفند گردید.

مرحله اول به زمان پیش از جفتگیری میش ها برمی گردد که می توان با برنامه ریزی دقیق از لحاظ تغذیه ای که در گوسفند با عنوان فلاشینگ شناخته شده است سبب افزایش تخمک ریزی در میش و در نتیجه افزایش تعداد بره در هر آبستنی گردید. در این مرحله از راهکارهای تغذیه ای برای بهبود سطح انرژی دام و در نهایت افزایش وزن استفاده می گردد.

مرحله دوم مربوط به هفته های پایانی آبستنی می باشد، که این مرحله به ویژه در میش هایی که بیش از یک جنین دارند اهمیت بیشتری پیدا می کند. گوسفند آبستن در دوره پایان آبستنی در معرض تغییرات متابولیکی قرار دارند، در صورت مطلوب نبودن شرایط متابولیکی که به علت اختلال در متابولیسم وفراهمی گلوکز رخ می دهد امکان بروز مشکلات برای میش و بره پیش و پس از زایش افزایش می یابد.

استفاده از راهکارهای تغذیه ای مناسب جهت بهبود فراسنجه های متابولیکی در میش ها علاوه بر داشتن دام هایی سالم در گله سلامت و زنده مانی بره های متولد شده نیز افزایش می یابد که این امر نوید بخش داشتن گله سالم، با بازده اقتصادی و عملکرد مناسب خواهد بود. برای پیشگیری از بروز ناهنجاری های مربوط به افزایش چندقلوزایی در میش ها با توجه به شرایط گله از راهکارهای تغذیه ای و مدیریتی مختلفی میتوان سود برد.

مدیریت مناسب گله

در بسیاری از گله ها به علت عدم توانایی کافی میش جهت تولید آغوز با کیفیت و کمیت بالا چند قلوزایی به جای آن که سبب افزایش سود دهی گله گردد باعث آسیب های ناشی از چندقلوزایی می گردد، پس توصیه می گردد با مدیریت مناسب در اواخر دوره آبستنی میش ها فزون بر کاهش آسیب های احتمالی به جای نگرانی های دوره پایانی آبستنی در انتظار گله ای سالم با بازده بالا و هم چنین سلامت بالاتر میش ها و بره های متولد شده باشیم. از طرف دیگر به دلیل کمبود مراتع و زمین های کشاورزی مورد نیاز برای پرورش گوسفند در سیستم غیر فشرده، سیاست های کلی کشور به سمت متمرکز سازی پرورش گوسفند در حال حرکت است که خود این امر نیاز به پژوهش و توسعه راهکارهای مدیریتی و تغذیه ای در این بخش را لازم می سازد.

استفاده از مکمل گوسفند

استفاده از کنسانتره و مکمل های مخصوص (مکمل گوسفند) هر دوره با توجه به نیاز مواد معدنی و ویتامینی می تواند سبب کاهش استرس های وارد شده به دام، افزایش مقاومت در برابر انگل های داخلی و خارجی، و افزایش بازده خوراک مصرفی گردد.

مصرف مکمل ها و کنسانتره مخصوص دوره انتظار زایش سبب افزایش کیفیت آغوز، تولد بره های سالم با وزن تولد مناسب و افزایش زنده مانی آنها می گردد.
در بره های پرواری نیز تامین مواد معدنی و ویتامین با تامین نیاز دام سبب بهبود ضریب تبدیل خوراک میانگین افزایش روزانه و بهبود کیفیت لاشه می گردد.

کنسانتره و مکمل های دوره فلاشینگ با بهبود وضعیت بدنی در پیش از جفتگیری سبب افزایش تخمک گذاری و در نهایت افزایش بره زایی به ازای هر رأس می گردد.