صنایع طیور

تولید و تضمین سلامت طیور با عوامل متعددی مواجه می‌باشد که وضعیت فعلی و آینده استراتژیک صنایع طیور را به چالش می‌کشند که این عوامل عبارت‌اند از: کیفیت و ایمنی محصولات، ظهور مجدد بیماری‌ها، اعتماد مصرف‌کننده و …

به‌عنوان‌مثال بیماری‌های قابل انتقال از غذا و بیماری‌های مشترک بین انسان و پرندگان به‌شدت با پرورش طیور مرتبط هستند؛ بنابراین ریشه‌کنی، حذف و یا کنترل پاتوژن‌های بیماری‌زا و قابل انتقال به انسان چالش بزرگی برای صنعت طیور هستند.

علاوه بر این، به‌خطرافتادن بهداشت عمومی ناشی از مصرف مواد غذایی با میزان بالای آنتی‌بیوتیک باقیمانده همچنان یک مسئله حیاتی باقی خواهد ماند.

در سال‌های اخیر کنترل بیماری‌ها، تولید بیشتر محصول باکیفیت بالاتر و معقول بودن هزینه‌های تولید از اهداف اصلی صنعت طیور بوده است.

ازاین‌رو تأمین سرانه مصرف و تضمین سلامت محصولات برای مصرف‌کنندگان مستلزم انجام مراقبت‌های بهداشتی کارآمد، هدفمند و مستمر در راستای کنترل شیوع بیماری‌ها و کاهش مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشد.

علاوه بر این، افزایش روزافزون هزینه تولید خوراک برای کارخانه خوراک طیور و پرورش دهندگان همچنان موضوع برجسته‌ای است.

تمایل مصرف‌کنندگان به مصرف محصولات مرغداری باکیفیت بالا به‌شدت بر شیوه‌های تولید تأثیر می‌گذارد. ازاین‌رو  سهام‌داران، دامپزشکان، کشاورزان و سایر شرکای فعال در زنجیره صنایع طیور باید وظایف بیشتری را به اشتراک گذاشته و همکاری خود را افزایش دهند.

زنجیره صنعت تولید مرغ شامل هچری، فارم مرغ مادر (گوشتی و تخم‌گذار) فارم مرغ گوشتی و مرغ تخم‌گذار، کارخانه خوراک، کشتارگاه، فراوری و بسته‌بندی و توزیع می‌باشد. پرورش سایر طیور نیز در شکل مخصوص به خود در پرورش انواع بوقلمون، کبک، بلدرچین و … قرار می‌گیرد.

جالب است بدانید طیور تولیدی ایران در میان ۱۰ محصول تولیدی کشاورزی کشور به لحاظ حجم تولید رتبه دهم، و به لحاظ کیفیت و ارزش تولید رتبه اول را دارد.